به نقل از «خبرآنلاین»

قرآن واسطه دوستی دختر معلول یهودی و پیرمرد کرمانشاهی/ نمایشی برای دوستی دو نسل، دو انسان و دو دین

تاریخ انتشار: ۶ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۹۴۱۴۶۵

میترا رضایی: نمایش «گل‌های قرآن» نوشته و کارِ علی زیستی، سه‌شنبه ۴ بهمن‌، در بخش میهمان چهل‌ویکمین جشنواره تئاتر فجر در تالار حافظ روی صحنه رفت. این نمایش به‌عنوان کار برتر جشنواره تئاتر افراد دارای معلولیت منطقه‌ای زاگرس شناخته شده بود و بعد از آن هم در رویداد صاحبدلان حضور داشت.
گفت‌وگوی ما را با کارگردان این نمایش بخوانید:
در متن و اجرای شما با وجود اینکه به موضوعی جدی و در برخی لحظات تلخ می‌پردازید، رگه‌های روشنی از طنز وجود دارد که از تماشاگر خنده می‌گیرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

دلیل پرداختن به طنز در میانه یک موضوع فلسفی چیست؟
من هر کاری می‌نویسم، طنز را در آن دخیل می‌کنم. معتقدم برای اینکه تماشاگر را سر اجرا نگه‌داریم، طنز باید وجود داشته باشد. به‌طورکلی خنداندن مردم، کار سختی است و شاید باعث شود توی نوشتن چالش به وجود بیاید. مخصوصاً با ادبیات فولکلور خودمان که شاید خیلی با آن آشنا نیستند و تا زمانی که در آن فضا نباشند، متوجه نمی‌شوند. ولی من خودم طنزنویسی را دوست دارم، همیشه در کارهایم طنز داشته‌ام و خواهم داشت.
به نظرتان این طنزنویسی در نمایش «گل‌های قرآن» در خدمت اثر بود؟
من فکر می‌کنم بود. به دلیل اینکه وقتی قرار است در این فضا، صحبت‌های فلسفی و به قول خودمان حرف‌های گنده زده بشود، اگر با آن فضای طنز تلطیفش نکنیم، بعد از مدتی مخاطب از شنیدنش خسته می‌شود. مثل یک بچه که وقتی قرار است قرص تلخی را بخورد، توی یک چیز شیرین حل می‌کنیم و به خوردش می‌دهیم، وجود طنز باعث می‌شود سختی مباحث فلسفی مطرح شده برای
مخاطب آسان شود و تأثیرگذارتر باشد.
موسیقی را زنده اجرا کردید. درصورتی‌که می‌توانستید پلی‌بک کنید.
حتی وقتی نور صحنه می‌رفت، نور موضعی روی نوازنده‌ها باقی می‌ماند و هیچ لحظه‌ای در تاریکی قرار نمی‌گرفتند، دلیلش چه بود؟
من همیشه موسیقی کارهایم اجرای زنده است. به این دلیل که تئاتر زنده استپس موسیقی‌اش هم باید زنده باشد تا آن ارتباط انسانی درست، بیشتر شکل بگیرد. در مورد نور هم صادقانه بگویم دلیلش جوانی و کم‌تجربگی گروه موسیقی‌ام است. تلاش کردیم کمک‌شان کنیم اعتمادبه‌نفس‌شان را حفظ کنند و دیده شوند. من به بچه‌های گروه موسیقی‌ام اعتماد کردم. معمولاً خیلی از
دوستان برای بار اول با من کار می‌کنند و بعد می‌روند و در گروه‌های دیگر جذب می‌شوند. باوجود کم‌تجربه بودن‌شان چون از روز اول با ما بودند؛ ترجیح دادم اینجا
در این رویداد بزرگ هنری هم کنار ما باشند و تجربه کنند و بیاموزند.

صحنه به دو بخش مجزای روشن و تیره تفکیک‌شده بود که به‌وسیله تاباندن نور، ما هر بخش را می‌دیدیم، در طراحی صحنه چه نکاتی مدنظرتان بود؟
ما همیشه قبل از اینکه کاری را شروع کنیم مثل کار سینما، همه‌چیز را برنامه‌ریزی می‌کنیم و می‌چینیم؛ از میزانسن گرفته تا کلیت طراحی نور، صحنه، موسیقی و...
در طراحی صحنه هم می‌خواستیم فضاها را جدا کنیم. یک فضای سیاه می‌خواستیم برای قسمتی که پدر هست، یک فضای روشن برای موسیو براخاص و یک فضای بینابینی برای آدم‌هایی که اضافه می‌شوند. علاوه بر این برایم مهم بود طراحی صحنه المانی باشد. خانم لیلا مهدی‌آبادی که طراحی صحنه را انجام می‌دهد، با من هم‌فکر هست و نتیجه دلخواهی گرفتیم.

اقلیمی که قصه در آن اتفاق می‌افتد فرانسه است. این انتخاب دلیل خاصی داشت؟
شاید بهتر بود فرانسه نباشد اما آن زمان که داشتم متن را می‌نوشتم، اولین جایی که به ذهنم رسید فرانسه بود. آن‌هم شاید به خاطر پیشوند موسیو بود که به براخاص می‌آمد و تلفیق این دو اسم شیرین‌تر بود تا بگوییم مستر براخاص؛ به نظرم موسیو، آن سن و سال را بیشتر می‌رساند.

بازیگر نقش نخست نمایش «گل‌های قرآن» دارای معلولیت است، آیا در متن نمایشنامه هم این‌طور بود یا در زمان اجرا برای حضور این بازیگر،تغییراتی اعمال شد؟
نه ما دقیقاً نمایشنامه را اجرا کردیم. به‌طورکلی نمایشنامه از روز نخست بر مبنای بازیگر نقش اول نوشته شد. من ندا را از قبل می‌شناختم و در گذشته چند کار مشترک با او انجام داده بودم، بنابراین بیشتر داستان بر اساس خاطرات شخصی او نوشته‌ شده و حتی خیلی از دیالوگ‌ها مثل آن قسمتی که عاشق شده بود، بر اساس زندگی واقعی‌اش است. همچنین بازیگر نقش موسیو، آقای
میخ‌بُر هم از ابتدای نوشتن نمایشنامه برای اجرای این نقش در ذهن من بود.
باوجود اینکه ایشان دو بار سکته کرده بود و شاید اجرا برایش سخت بود، ولی ما دنبال کسی می‌گشتیم که آدمی قدیمی و سختی‌کشیده‌ باشد.
با توجه به زیرساخت‌های موجود، کار با بازیگران دارای معلولیت چه چالش‌هایی دارد؟
خیلی سخت است. هم ازنظر جابه‌جایی‌ها و هم اینکه سالن‌های نمایشی ما زیرساخت‌های لازم برای حضور افراد دارای معلولیت را ندارد حتی برای افراد علاقه‌مندی که بخواهند بیایند اجرا ببینند امکانات لازم محیا نیست و امروز هم خیلی به‌سختی آمدیم و اجرا با مشقت همراه بود و اذیت شدیم. البته این انتقاد از جشنواره نیست مشکل از زیرساخت‌ها است. متأسفانه مناسب‌سازی‌ها

انجام‌نشده درحالی‌که این قشر از هنرمند آن‌هم خیلی با استعداد هستند و باید برایشان امکانی محیا شود که دیده شوند و ندا هم خیلی با استعداد است و حتی شاید می‌توانست بیاید در بخش مسابقه شرکت کند.
شما در چهل‌ویکمین دوره جشنواره تئاتر فجر در دو بخش حضور دارید.

در بخش مسابقه خیابانی و هم در بخش میهمان صحنه‌ای، چندمین بار است که به جشنواره می‌آیید؟
به‌عنوان کارگردان نخستین بار است و خیلی بابت این رویداد خوشحالم.

جشنواره تئاتر بین‌المللی فجر را چطور ارزیابی می‌کنید و لزوم وجود چنین رویدادهایی چیست؟
جشنواره تئاتر فجر بی‌تردید ویترینی از تئاتر ایران است و باید باشد و بهترین‌ها بیایند و شرکت کنند و دیده شوند. فیلترهای مختلفی هم باشد که کارهای برتر بیایند. فقط کاش همه آثار با رقابت در جشنواره‌های منطقه‌ای به جشنواره راه پیدا می‌کردند و بخش انتخاب مستقیم وجود نداشت چون به نظر من این مسئله روند فیلترینگ را از بین می‌برد و باعث می‌شود که مثلاً کاری بدون اجرا و با یک
بازبینی بالا بیاید ولی کاری که یک سال برایش تمرین شده به جشنواره راه پیدا نکند. مثلاً در جشنواره منطقه‌ای، به‌جای ۴ کار، ۸ کار برگزیده داشته باشیم.
این‌طور شاید حق بیشتر بچه‌ها رعایت می‌شود.
اما خود شما با نمایش «گل‌های قرآن» که در جشنواره منطقه‌ای نبود،در جشنواره فجر حضور دارید.
بله، ولی ترجیحم این بود که با کار «نصرت» در این جشنواره باشم، چون اثری بود که خیلی برایش زحمت ‌کشیده بودم و نمایشی اسطوره‌ای با موضوع زن بود. درجشنواره استانی هم خیلی موفق بود اما متأسفانه در جشنواره منطقه‌ای چون کارهای برتر خیلی بودند و تنها ۴ اثر برگزیده می‌شد، ما به فجر معرفی نشدیم کاش می‌شد از بین همان کارها، آثاری با موضوعات روز جامعه را انتخاب کرد که
به‌صورت ویژه در جشنواره باشند.
داستان و درونمایه این نمایشنامه را از نگاه خودتان چگونه تعریف می‌کنید؟
درونمایه این کار، تقریب مذاهب و دوستی انسان‌هاست. داستان خطی‌اش هم این است که یک پیرمرد مهاجر کرمانشاهی، دختری معلول را به سرپرستی قبول می‌کند که دینش یهودی است و این‌ها باهم دوست می‌شوند فارغ از اینکه دین‌شان چه هست. سن و سال‌شان متفاوت است، شرایط زندگی و ملیت‌شان متفاوت است ولی باهم خیلی خوب هستند. آن‌ها هدیه‌هایی به هم می‌دهند
که یکی از آن‌ها قرآنی است که یک‌سری گل در صفحات آن گذاشته‌ شده که مشخص کننده آیاتی است که پیرمرد دوست دارد. دختر هم همان آیات را می‌خواند و دوست دارد و این قرآن می‌شود واسطه‌ای برای دوستی دو نسل،دو دین و دو انسان با شرایط فیزیکی متفاوت.
شنیدن نام «گل‌های قرآن» و دیدن موضوع نمایش ناخودآگاه نمایشنامه «موسیو ابراهیم و گل‌های قرآن» نوشته علیرضا کوشک‌جلالی را به یاد می‌آورد، این نمایش بر اساس همان رمان است؟
قصه همان نیست، فقط همان بخش هدیه دادن قرآن شبیه است. انتخاب نام نمایش «گل‌های قرآن» هم بااینکه شبیه است، ولی ربطی به آن نمایش ندارد.
حتی خیلی‌ها به من گفتند بهتر است اسم اثر را عوض کنم چون به نظر یک کار تماماً مذهبی می‌آید و یا حتی گاهی کار کودک؛ اما من اسم نمایش را عوض نکردم چون دلم با این اسم بود.

۵۷۲۴۵

کد خبر 1723964

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: تئاتر جشنواره تئاتر فجر نمایش ایرانی دارای معلولیت جشنواره تئاتر گل های قرآن طراحی صحنه منطقه ای هم خیلی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۹۴۱۴۶۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

یک هشدار دیگر درباره «سنگلج» و شروع «جادوی شهرزاد»

هشدار یک مدیر هنری درباره وضعیت خطرناک تماشاخانه سنگلج و آغاز اجرای نمایش «جاودی شهرزاد» در این سالن، از تازه‌ترین خبرهای این تماشاخانه قدیمی است.

اسرافیل فرج اللهی، مدیر عامل انجمن هنرهای نمایشی ایران با حضور در تماشاخانه سنگلج و دیدن نمایش «شاماران» به کارگردانی ساسان شکوریان، از حمایت گروه‌های شهرستانی، گیشه تئاتر و تخریب ساختمان مجاور تماشاخانه گفت.

به گزارش ایسنا به نقل از روابط عمومی تماشاخانه سنگلج، در حاشیه اجرای پایانی نمایش «شاماران»، اسرافیل فرج اللهی، مدیرعامل انجمن هنرهای نمایشی کشور با ابراز نگرانی از وضعیت تماشاخانه سنگلج و تخریب ساختمان مجاور گفت: امروز که من در سنگلج حضور پیدا کردم، متوجه شدم داخل سالن با وجود اجراهای باکیفیت و استقبال تماشاگران حال خوبی دارد ولی متأسفانه بیرون ساختمان حال خوبی ندارد. تماشاخانه سنگلج یکی از قدیمی‌ترین سالن‌های تئاتر کشور است که از سال‌های دور آثار فاخر و اترزشمندی در آن اجرا شده است. این ساختمان که قدیمی‌ترین سالن دایر تئاتر است، هرلحظه ممکن است با تخریب غیراصولی ساختمان مجاور دچار آسیب غیرقابل جبران شود.

او ادامه داد: این مشکل چند وقتی است که گریبان این تماشاخانه کهن را گرفته است و رفع آن مطالبه جدی همه هنرمندان است. ما از وزارت میراث فرهنگی می‌خواهیم به این موضوع، ورود کند، از شهرداری توقع داریم حمایت کند تا این تماشاخانه که مهد نمایش ایرانی است، محافظت و ایمن‌سازی شده و سالم به دست نسل بعدی برسد.

فرج ‌اللهی در ادامه با ابراز خوشحالی از این که در سال جدید، هم‌زمان چند اثر از هنرمندان شهرستانی‌ در تهران روی صحنه رفته است، گفت: شعار انجمن هنرهای نمایشی همواره این بوده که تئاتر فقط تئاتر تهران نیست به همین منظور، امسال هم حوزه حمایتی اجرای نمایش را با همین دیدگاه شروع کردیم و حتی یکی از دلایل راه‌اندازی سامانه گیشه تئاتر هم حمایت از تئاتر استان‌ها بود. با راه اندازی این سایت، همه هنرمندان سراسر کشور می‌توانند روی این سامانه بلیت فروشی داشته باشند.

«جادوی شهرزاد» به سنگلج رسید

نمایش آیینی سنتی «جادوی شهرزاد» به کارگردانی احمد دهقان از یکشنبه ۹ اردیبهشت اجرای خود را در تماشاخانه سنگلج آغاز می‌کند.

به گزارش ایسنا به نقل از روابط عمومی تماشاخانه سنگلج، «جادوی شهرزاد» نوشته شهناز روستایی یکی از قصه‌های هزار و یک شب است که به شیوه نمایش های ایرانی اجرا می شود.

بر اساس اعلام این تماشاخانه مراسم شب چراغ این نمایش با حضور ناصر ممدوح در ساعت  ۱۷ و سی دقیقه فردا، یکشنبه ۹ اردیبهشت ماه برگزار می‌شود.

در این اثر نمایشی رعنا زرگرزاده ، آرتمیس دشتی ، نازنین دیدهور ،زهرا عسگری ، رضا حکمی ، عباس سلطانی ، شاهو فلاحی ، علی مختاری ، شیدا شلالوند ، بهزاد حاجی حسنی ایفای نقش می کنند.

در گروه موسیقی زنده این نمایش نوازندگانی همچون رضا روستا ، علی جباری ، بهزاد حاجی حسنی حضور دارند.

دستیار کارگردان ریحانه مقدم، طراح گریم سمیرا دارلودا، طراح نور حسن محمدی فرانی، طراح صحنه و لباس زینب سعیدی کوشا، طراح پوستر و بروشور روژین افشارزاده، مدیر روابط عمومی عاطفه چترروز و مدیر تبلیغات محمدامین قهرمانی از دیگر همکاران این نمایش هستند.

فروش بلیت نمایش «جادوی شهرزاد» به کارگردانی احمد دهقان را سایت گیشه تئاتر بر عهده دارد و علاقه مندان به نمایش های شاد و موزیکال ایرانی-سنتی می توانند از طریق لینک https://gishehtheater.ir/Theater/Jadooye-shahrzad نسبت به خرید بلیت های پنج روز اول این نمایش اقدام کنند.

انتهای پیام